Als ik vertel wat mijn beroep is word ik vaak uitgelachen. Ik leef in een mannenwereld met mijn werk, ik ben vrachtwagenchauffeur. Verder is er niets mannelijk aan mijn karakter, ben zelf van binnen wat onzeker. Heb daar geen moeite mee, weet dat heel goed te verbloemen.
Des te ouder des te gekker, maar niet alleen gekker kan ik je zeggen. Wat het is met mij ik weet het niet maar ik kan er geen genoeg van krijgen. Alleen is dat thuis een klein probleempje dus wie zijn vingers tong en paal mag ik lenen?
Gewoon eerlijk zijn zeggen mijn vriendinnen dus ik zou het ook eerlijk zeggen. Ik heb een moeilijke tijd achter de rug en ik ben een tijd depressief geweest door dat ik pech op pech had. Nu ben ik er weer en misschien wel sterker dan ooit.