heb al een en ander meegemaakt, vandaar ook dat ik hier opzoek ben naar een nieuwe start met een lief iemand om de rest van mijn leven mee te delen. Het klinkt te mooi om waar te zijn maar ik ga er gewoon voor..
Tussen de lakens gebeurt er niets meer tussen ons. Logisch ook, mijn man is bijna negentig, dus dat gaat echt niet meer. Maar ik ben iets jonger en bij mij zit alles nog goed, dus ik wil nog wel. Zullen we samen eens afspreken om nog eens goed tekeer te gaan? Jonge mannen mogen ook reageren, of is dat ijdele hoop?
Nu ik eindelijk van de rust kan genieten na jarenlang hard gewerkt te hebben, heb ik ook ruimte voor een relatie. Ik woon prachtig en vrijstaand, het is echt een paradijsje. Maar dan wel voor met z'n tweeën. Alleen is ook maar alleen.